İnsanlarda ve hayvanlarda kulak akarları

Kulak akarları, kedilerin, köpeklerin, tavşanların, domuzların ve diğer hayvanların (vahşi olanlar dahil) tehlikeli parazitleridir ve kulak uyuzları (aksi takdirde - otodektoz) adı verilen bir hastalığa neden olurlar. Bu hastalık çok hızlı yayılır ve evcil hayvanlar arasında ikinci en yaygın olanıdır (dış parazitler arasında öncelik pirelere aittir).

Kulak akarları, konağın dış işitsel kanalında cilt yüzeyinde parazitlenir. İnsanlarda, kalıcı parazitler olarak bu eklembacaklılar nadirdir: sadece birkaç insan otodektoz enfeksiyonu vakası ayrıntılı olarak tanımlanmıştır (bu konuda daha fazlası aşağıda tartışılacaktır).

Ancak tavşanlar, kediler ve köpekler bu akarların olumsuz etkilerine karşı oldukça hassastır. Genç hayvanlar zayıf büyür, beslenir ve kilo alır, huzursuzdur, ülser oluşana kadar kulaklarını tarar. Uyumazlar, sürekli başlarını eğik tutarlar. Hastalığın daha da gelişmesiyle işitme bozulur, akut otitis oluşur.

Hastalık başlarsa, menenjite ve hayvanın ölümüne yol açabilecek şiddetli iltihaplanma gelişir. Tedavi, kenenin bulunduğu yerde, evcil hayvanın vücudunu daha da zayıflatan, ilişkili mikroorganizmaların üreme alanının oluşması nedeniyle karmaşıktır.

Kulak akarının nasıl göründüğünü ve ürediğini, nerede yaşadığını ve parazitin evcil hayvanları nasıl enfekte ettiğini görelim ve ayrıca insanlar için tehlikeli olup olmadığını ve hayvan zaten enfekte olmuşsa ve otodektozdan muzdaripse ne yapacağını görelim ...

 

Hayati aktivitenin özellikleri ve parazitlerin görünümü

Hayvanların kulak uyuzlarına, Psoroptidae familyasından birkaç Akarimorph akar türü neden olur. Bu parazitler konak seçiminde çok seçicidirler, bu nedenle her kene türü yalnızca belirli bir konakta yaşayabilir ve “kendine ait olmayan” bir türe çarptığında ölür.

bir notta

Yırtıcı hayvanlarda, özellikle köpeklerde ve kedilerde, Otodectes cynotis akarları parazitleşir, bu nedenle hastalığa otodektoz (parazitin genel adından) denir. Ancak tavşanlarda ve koyunlarda Psoroptes cinsine ait başka bir eklembacaklı kulaklarda yaşar, bu nedenle bu memelilerin kulak uyuzlarına psoroptoz denir. Bu parazitlerin neden olduğu hastalığın belirtileri çok benzer, ancak bazı nüanslar var. Örneğin, insanlarda otodektoz vakaları rapor edilmişken, psoroptoz insanlarda asla oluşmaz.

Kulak akarları, çıplak gözle görülmesi oldukça zor olan çok küçük parazitlerdir. Dişilerin boyutu sadece 0,5 mm, erkekler ise yarısı kadardır. Kulak akarlarının gövdesi geniş oval, hafif renkli, bazen kırmızı, sarı veya açık kahverengidir.

Aşağıdaki fotoğraf yetişkin bir kulak akarının nasıl göründüğünü gösterir:

Erkekler ventral tarafta iki scutes varlığında kadınlardan farklıdır. 4 çift güçlü kalın bacak vücuttan ayrılır ve konakçının derisinin epidermisine iyi yapışır.Otodex 4'te bacak çifti küçülür, bu nedenle hastalığın laboratuvar tanısında kolaylıkla teşhis edilirler.

Emme tipinin oral aparatı. Güçlü chelicerae, işitsel kanalın hassas ince derisini keser, ardından parazit lenf, kılcal damarlardan kan ve biraz sonra - iltihabın odağındaki sıvı ile beslenmeye başlar.

Kulak parazitlerinin yaşam döngüsü, tüm akarlar için ortak bir senaryoyu takip eder ve beş aşamadan oluşur:

• Yumurtalar;
• Larva;
• İki peri (proto- ve teleonymphs);
• Yetişkin birey (imago).

Hem cinsel olarak olgun bireyler hem de larva ve periler aktif olarak beslenirler ve diğer hayvanlara bulaşırlarsa onları enfekte edebilirler. Kenenin yaşam döngüsünün tüm aşamaları istilacıdır - yumurtadan larvaya, yani evcil hayvanın kürküne yumurta veya bir yetişkinin bulaşmasından bağımsız olarak enfeksiyon oluşur.

Kulak akarlarının gelişimi çok hızlı gerçekleşir - bu parazitlerin döngüyü tamamlaması 10 günden fazla sürmez. Dış ortamda, eklembacaklılar 20 güne kadar hayatta kalır, bundan sonra bir konakçı bulamazlarsa ölürler. Aynı zamanda, yaşam döngüsünün tek bir aşaması konağın dışına çıkmaz: ixodid'in aksine, kulak akarları her zaman konağın kulaklarında (daha az sıklıkla vücutta) olması gereken kalıcı parazitlerdir.

Fotoğrafta - bir kedinin kulak kanalında Otodectes Cynotis'i işaretler:

bir notta

Kulak akarlarında döllenme iki aşamada gerçekleşir. İlk olarak, cinsel olarak olgun bir erkek bir dişi perisi bulur ve genital kanallarına bir spermatofor (spermatozoa içeren bir kapsül) enjekte eder. Peri, cinsel olarak olgun bir dişiye dönüşür ve ancak bundan sonra döllenme anı gerçekleşir.

Dişiler çok üretkendir ve uygun koşullar altında hem kulaklarında hem de kulaklarında bulunan yüzlerce yumurta bırakırlar. Yüksek konsantrasyonlarda, yumurtalar hayvanın vücuduna, altlık ve daire boyunca dağılır. Kısa bir süre sonra, çevredeki tüm nesneler potansiyel enfeksiyon kaynakları haline gelir, bu nedenle sadece evde yaşayan diğer hayvanlar için değil, insanlar için de tehlikelidir.

 

İnsanlarda kulak akarları

Uzman literatürün çoğu, evcil hayvanları bu parazitlerin taşıyıcısı olsalar bile, kulak akarlarının insanları parazitleştirmediğini belirtir. Çoğu durumda, bu doğrudur - bu parazitler insanlar için ciddi bir tehlike oluşturmaz.

Bununla birlikte, evcil hayvanlardan insan kulak akarları ile enfeksiyon vakaları bilinmektedir. En ünlü vakalardan biri Belçikalı bir kadınınkidir. Kaynaklar, bu kadının küçük bir kasabada yaşadığını ve bir çiftçinin karısı olduğunu, bu nedenle sürekli çeşitli evcil hayvanlarla temas halinde olduğunu söylüyor.

Başlangıçta, kurban akut otitis media şikayetleriyle doktora gitti. Bir süre sonra, Otodectes cynotis kenesinin yetişkinleri ve larvaları kulağından çıkarıldı.

Bu ilginç

Kaliforniya'da bir vaka daha kaydedildi. Bir bayan, Cocker Spaniel satın aldıktan sonra göğüs, kol ve bacaklarda kaşıntı şikayeti ile hastaneye gitti. Köpeğin enfekte olduğu ve kulak kanallarından otodektoz akarlarının vücudun diğer bölgelerinde parazitleşmeye adapte olmuş kadının üzerine süründüğü ortaya çıktı.

Bununla birlikte, bu tür durumlar normdan ziyade kuralın bir istisnasıdır: insanlarda kulak akarlarının ortaya çıkmasının nedenleri tam olarak açık değildir.Bu parazitlerin konukçu seçiminde çok seçici olmaları ve belirli mikro iklim koşullarına ihtiyaç duymalarının yanı sıra tüketilen gıdanın değişmeyen kimyasal bileşimi nedeniyle, başka bir türün bir bireyine girdiğinde vakaların% 99,9'unda kene ölümü görülür. .

bir notta

Dikkate alınması gereken bir başka önemli nokta daha var: Yaşam sürecinde keneler, güçlü alerjenler olan aktif kimyasallar salgılarlar. Konağın kulak kepçesinde büyük miktarlarda birikir ve hayvan kaşınırken ve temizlerken vücudunun her yerine bulaşır. Bir kişi daha sonra evcil hayvanını aldığında veya okşadığında, bu maddeler cilde bulaşır ve alerjik kaşıntı ve tahrişe neden olabilir.

"Klasik" kulak akarlarına ek olarak, bir kişi kulak kanalında da parazitlenebilir:

• ixodid keneler;
• Argas akarları;
• Demodikoza neden olan Demodex cinsi keneler.

İlk iki grubun temsilcileri dış parazitlerdir ve kulak kepçesine sürünmek de dahil olmak üzere vücudun herhangi bir yerindeki yüzeyine yapışan kanla beslenirler. Bununla birlikte, parazitlikleri kısa ömürlüdür - akarlar beslenir beslenmez, ev sahibini terk eder ve daha da gelişmelerinin gerçekleştiği dış ortama girerler.

Demodikozis genel olarak bir deri hastalığıdır. Cilt ve cilt bezlerinin katmanlarında keneler gelişir ve bu da yüzde ve vücutta kırmızı sivilcelerin oluşmasına neden olabilir. Aynı şey kulak kepçesinin derisinde de olur.

Bu akarların istila belirtileri, kulak akarlarının istilasından önemli ölçüde farklıdır.Kulağın iç kısmında kızarıklık ve ağrı olur ancak çok miktarda kükürt ve lenf akıntısı olmadığı gibi kulak kanalında kabuklanma görünümü de olmaz.

Kulak akarlarına dönersek, insanlar için tehlikelerinin düşük olmasına rağmen, hayvanların otodektozdan büyük ölçüde muzdarip olabileceğini belirtmekte fayda var. Gelin birlikte evcil hayvanlara nasıl bulaştığına bir göz atalım...

 

Enfeksiyon nasıl oluşur?

Enfeksiyon kaynağı olarak en büyük tehlike başıboş kedi ve köpeklerdir. Onlarla temastan sonra parazitin yumurtaları, larvaları ve yetişkinleri insan derisi ve hayvan kürkü üzerinde kalır. Daha sonra, araknidler, aktif olarak beslenmeye ve çoğalmaya başladıkları dış işitsel kanala girerler.

Ayrıca, hasta bir hayvana sahip bir apartman dairesindeki mobilyalar, bakım malzemeleri gibi çeşitli nesneler yoluyla enfeksiyon oluşabilir: taraklar, çeşitli kilimler, oyuncaklar, yiyecek kapları.

Hayvanlar çoğunlukla kötü sıhhi koşullarla karakterize edilen kitlesel tutuldukları yerlerde hastadır. Kene, nemli ve sıcak bir mikro iklime sahip odalarda özellikle hızlı bir şekilde bulaşır. Etkilenen bölgeleri hayvanlarla tararken, akarlar epidermisin pul pul dökülmüş parçalarıyla birlikte önemli mesafelere dağılır ve çevredeki tüm nesnelere yerleşir, bu nedenle hasta bir hayvanın tedavisine ek olarak, özel bir ev veya apartman dairesine özel muamele de yapılır. gerekli.

Besin kaynakları olmadan, kulak akarları çevrede iki haftadan fazla yaşar.

Yukarıdakiler ışığında, otodektoz ile enfeksiyonun aşağıdaki ana yolları ayırt edilebilir:

• Evcil hayvanlar, yürüyüşler sırasında, komşu bölgeleri koklarken ve incelerken vahşi veya başıboş hayvanlardan enfekte olurlar;
• Bakım ürünleri sayesinde, aynı araçlarla birden fazla hayvanın bakımı yapıldığında;
• Kafesler, taşıma araçları, oyuncaklar, tasmalar ve tasmalar sayesinde;
• Parazit taşıyıcı olan bir kişiden bulaşabilir (örneğin, bir sokak köpeğini okşadınız ve sonra ellerinizi yıkamadan evcil hayvanınızla oynamaya başladınız);
• Bir kişi ancak hasta bir hayvanla temas ettikten sonra enfekte olabilir, ancak çoğu durumda insanlar yalnızca kulak akarı taşıyıcısı olarak hareket edebilir ve kendileri otodektozdan muzdarip değildir.

 

Kulak akarları hakkında ilginç gerçekler

Otodektoz tüm Avrupa ülkelerinde yaygındır. Amerika ve Kanada'daki vahşi kürk hayvanlarının önemli bir kısmı bu hastalıktan muzdariptir. Rusya'da otodektoz en çok Leningrad, Voronezh ve Kaliningrad bölgelerinde ve Karelya'da yaygındır.

Kediler ve köpekler parazitten eşit olarak etkilenir, en sık 6 aylıktan büyük hayvanlar etkilenir (ancak daha genç yaş grupları da enfeksiyona duyarlıdır).

Otitis gelişimine yatkın hayvanlar özellikle hassastır. Bazı uzmanlar kulak akarlarının uzun kulaklı köpeklerde en sık parazitik olduğuna inanır ve risk grubu şunları içerir:

• Fransız buldozerleri;
• Cocker İspanyolları;
• kaniş;
• Alman Çobanları.

Kedilere gelince, hem safkan hem de soysuz hayvanlar neredeyse eşit derecede acı çekiyor. Bazı raporlara göre, kulak akarı enfeksiyonu en şiddetli Maine Coons, İran ve Siyam kedilerinde görülür.

Tavşanlar, domuzlar, kobaylar, yaban gelinciği de sıklıkla otodektoza duyarlıdır.

Hastalığın mevsimsel bir hapsi yoktur: parazitler, üreme için uygun bir mikro iklimin yaratıldığı korunan bir ortamda (kulak kanalında) yaşadığından, yılın herhangi bir zamanında enfeksiyon oluşabilir. Bununla birlikte, aktivitenin zirvesi hala kışın - Ocak ve Şubat aylarında - gözlemlenirken, yazın kurak ayları hastalık sayısında hafif bir azalma ile karakterize edilir.

 

Otodektoz belirtileri

Otodektoz, önemli bir süre sürebilen ve sonunda hayvanın ölümüne yol açabilen kronik paraziter bir hastalıktır.

Hasta hayvanlarda, kulak kanallarında şiddetli şişme görülür - hasarlı deriden akıntı, kulak kiri, epidermal parçacıklar ve kenelerin atık ürünleri ile karışarak, kulak kanalında bir tıkaç oluşturan koyu kahverengi bir kütle oluşturur.

Hastalığın kronik seyrinde, eşlik eden bir mikroflora, süpürasyonu artıran kene paraziti yerine yerleşir - süreç orta ve iç kulağa yayılır, ardından meninksler etkilenir ve hayvan ölür.

Yukarıda belirtildiği gibi, kulak akarları lenf, kan ve dokulardaki inflamatuar reaksiyon ürünleriyle beslenir. Bu tür parazitizm sırasında, cilt reseptörleri sürekli tahriş olur, bu da kulaklarda şiddetli kaşıntıya ve ayrıca hayvanda ağrıya neden olur.

bir notta

Kulaktaki iltihaplanma sürecinin arka planına karşı, vücudun genel bir zehirlenmesi gözlenir. Bu nedenle, hayvan kendini iyi hissetmiyor, uyuşuk hale geliyor ve sıcaklık büyük ölçüde yükselebilir.

Bir kulak akarı enfeksiyonunun tanınabileceği en karakteristik işaret, hoş olmayan bir kokuya sahip kahverengi pullara benzeyen kulaklardan bol miktarda akıntı gelmesidir. Böyle bir semptomu fark etmemek son derece zordur, ancak kene girişinin erken evrelerinde kulak kanalında sadece şiddetli kaşıntı hissedilir.

Buna göre, kulaklardan kahverengi akıntıya ek olarak, hayvanlarda aşağıdaki otodektoz semptomları görülür:

• Kene parazitizminden kaynaklanan şiddetli kaşıntı nedeniyle kulak kepçelerinin yakınında kulakların ve baş bölgesinin sürekli kaşınması. Bu nedenle, hayvan genellikle başını sallar;
• Huzursuzluk, uykusuzluk ve iştahsızlık - hayvanlar iyi beslenmez ve kilo alır, saçları dökülür;
• Bazen hastalık cerahatli orta kulak iltihabı şeklinde ilerler - daha sonra şiddetli ağrı nedeniyle hayvanlar sürekli olarak kederli sesler çıkarır ve çılgınca kulak kepçesini temizlemeye çalışır;
• Genellikle enfekte hayvanlarda “çarpık kafa” görülür - kaşıntı ve ağrı nedeniyle evcil hayvan başını eğik tutar.

Hasta kedi ve köpeklerin kulak kanalı genellikle kahve telvesine benzeyen salgılarla doludur. Kulak kırmızı, iltihaplı ve ağrılıdır ve yoğun kaşınma ile namluda hematomlar görülür. Genellikle, inflamatuar bir reaksiyonun seyri ile ilişkili lenf düğümlerinde bir artış vardır.

Başlangıçta sadece bir kulak etkilense bile, kaşınma sırasında parazit kaçınılmaz olarak diğerine geçer. Parazitin toplu üremesi sırasında yumurtaları, larvaları ve perileri hayvanın vücuduna yayılır. Diğer hayvanlarla yakın temas halinde, taşıyıcı onları kesinlikle enfekte edecektir.

bir notta

Bazen parazitin üreme alanı kulaklarla sınırlı değildir. Boyun, sağrı ve kuyrukta da kenelerin beslenmesi gözlemlenebilir. Kedilerin vücudunun arka kısmındaki otodekt akarının parazitlenmesi, bu hayvanların top şeklinde uyuma alışkanlıklarından dolayı mümkündür.

Bir kediye veya köpeğe kulak akarları bulaşıp bulaşmadığını belirlemenin en güvenilir yolu laboratuvar teşhisidir. Bunu yapmak için uzmanlar, evcil hayvanın kulak kanallarından bir pamuklu çubuk üzerinde bir salgı örneği alırlar. Mikroskop altında epitel pulları arasındaki bir örneği incelerken, kulak akarları genellikle açıkça görülebilir.

Aşağıdaki fotoğrafta, mikroskop altında, test örneğinde kulak akarları görülmektedir:

Enfeksiyon doğrulanırsa, tedaviye hemen başlanmalıdır.

 

Kulak akarları tedavisi

Suyla nemlendirilmiş bir kulak çubuğuyla tüm keneleri çıkarmanın işe yaramayacağını hemen not ediyoruz (pratikte insanlar genellikle bunu yapmaya çalışırlar). Genellikle çok sayıda parazit bulunduğundan ve bunların hepsini elde etmeyi imkansız kılan cilt pullarının altına yerleştirildiklerinden, kesinlikle gerekli olan ilaç tedavisidir.

Aynı zamanda kulak kiri ve inflamatuar reaksiyon ürünlerinin, topikal ilaçların hastalığın odağına girmesini önleyen tıkaçlar oluşturduğu da dikkate alınmalıdır. Bu nedenle, ilk adım kulak kanalını temizlemektir - bunun için genellikle bir klorheksidin çözeltisi veya Otodin, Otifri veya Beafar losyonları kullanırlar.

Bu sıvılar doğrudan kulağa dökülür. Bundan sonra, salgıların yumuşama oranını artırmak için kulak kepçesine hafifçe masaj yapabilirsiniz (eğer bu hayvanda ağrıya neden oluyorsa, çok dikkatli bir şekilde masaj yapmanız gerekir).

bir notta

Bazı insanlar, sülfürik tıkaçları iyi seyrelttiğini bilerek, ağrıyan bir evcil hayvanın kulağına hidrojen peroksit dökmeye çalışırlar. Ancak hayvan için şiddetli iltihaplanma ile bu çok acı verici olabilir, bu yüzden bunu yapmanız önerilmez.

Kulakları kirleten kitleler yumuşatıldıktan sonra pamuklu çubuk veya gazlı bez ile çıkarılmalıdır.

Ardından doğrudan ilaç tedavisine geçin. Veteriner hekimlikte akarisitler olarak piretroidler ve organofosfor bileşikleri genellikle kulak damlası ve merhem (jel) şeklinde kullanılır.

Ancak, bu veya bu aracı kullanmadan önce bazı nüansları dikkate almak önemlidir:

• Pire ve kenelerden damlalar Kale: bunlar, kulaklardan değil, ixodid kenelerden (yani orman olanlardan) damlalardır ve hiçbir durumda kulaklara değil, solgunluğa gömülürler. Bu nedenle, otodektozla mücadelede sadece zayıf bir önleyici etki sağlayabilirler. Aynı şey popüler Ön Cephe düşüşleri için de geçerli. Bu damlaları kulaklara sokmaya çalışmak, evcil hayvanın sağlığına önemli ölçüde zarar verme riskini taşır (bireysel hassasiyete bağlı olarak);
• Bar kulak damlaları iyi bir seçenektir. Bu ilacı, solgunluktaki damlalarla karıştırmamak önemlidir. Pire ve kenelerden gelen çubuklar;
• Otoferonol Plus, Premium ve Gold, kulak akarlarından kurtulmaya yardımcı olan iyi özel ilaçlardır;
• Tsipam - sipermetrin ve amitraz bazlı kulak damlaları. Ayrıca normal bir seçenek;
• Decor-2 - otodektoz tedavisi ve önlenmesi için permetrin bazlı akarisit damlalar. Bununla birlikte, kabul edilebilir bir seçenek, bileşimdeki permetrin konsantrasyonunun oldukça yüksek (% 10) olduğu ve köpekler için köpeklerden farklı olarak bu maddenin toksisitesinin arttığı akılda tutulmalıdır;
• Amitraz bazlı Amit kulak damlaları normal bir seçenektir;
• Oricin - belirgin bir akarisit etkisi olan lindan bazlı kulak damlaları. Tedavi için de uygun olabilirler (eğer herhangi bir kontrendikasyon yoksa).

Yukarıdaki ilaçların tümü kesinlikle talimatlara göre ve sadece bir veterinere danıştıktan sonra kullanılmalıdır.Fiyat herkes için farklıdır, ancak bu, daha pahalı bir çözümün en etkili ve güvenli olacağı anlamına gelmez.

bir notta

Bazı incelemeler, neocidol, cyodrine, etafos, sumicidin veya creoquine çözümlerinin de kulak akarlarından kurtulmaya yardımcı olabileceğini göstermektedir. Bu ilaçlar çok aktiftir: kulak parazitlerinden güvenilir bir şekilde kurtulmak için bu ilaçları evcil hayvanın kulak kepçesine iki kez uygulamak yeterlidir.

Neo-stomazan ve butox solüsyonlarının kulak akarlarını iyi bir şekilde gidermeye yardımcı olduğuna dair kanıtlar da vardır - ayrıca haftada 2 kez uygulanırlar. Ancak bu tür ilaçlarla tedavi ederken, bir evcil hayvanın onlara aşırı duyarlılık yaşayabileceği ve daha sonra çarenin ciddi alerjik reaksiyonlara yol açabileceği unutulmamalıdır.

Karmaşık tedavinin bir parçası olarak, çeşitli merhemlerin ve jellerin kullanılması iyi sonuçlar verir, çünkü bunlar sadece kulak akarlarını yok etmenize izin vermez, aynı zamanda analjezik ve nemlendirici etkilere de sahiptir.

Örneğin, Ivermek-jel ilacı popülerdir - belirgin bir akarisit etkisi vardır ve bunun bir parçası olan lidokain yarım saat sonra kaşıntı yoğunluğunu azaltır.

Ne yazık ki, hastalık genellikle eşlik eden mikroflora ile komplike hale gelir. Bu durumda, sadece akarisitler değil, genellikle antibakteriyel ilaçlar kullanmak gerekir. Bu durumda, sadece anti-kene değil, aynı zamanda antimikrobiyal ve anti-alerjenik bileşenlere sahip olan Demos, Dekta, Aurikan, vb. Gibi karmaşık preparatlar vardır.

Her durumda, tedavide iyi bir sonuç elde etmek için, sürekli olarak bir uzmana danışmak ve belirli bir ilacı kullanma talimatlarına kesinlikle uymak gerekir.Evde tedavi yapmak veya geleneksel yöntemleri kullanmak buna değmez, çünkü bu evcil hayvanınızın sağlığına zarar verebilir ve iyileşmeyi yavaşlatabilir.

 

Önleme önlemleri

İnsanların ve evcil hayvanların otodektoz ile enfeksiyonunun önlenmesi, esas olarak, çoğunlukla başıboş kedi ve köpekler olan hasta hayvanlarla temasın önlenmesinden oluşur. Evde birden fazla evcil hayvan varsa ve bunlardan biri enfekte olmuşsa, herkesin yakında tedaviye ihtiyacı olacağından şüpheniz olmasın.

bir notta

Otodektozlu insan enfeksiyonu vakaları nadir olmakla birlikte, bu parazitlerden tam güvenlik garantisi yoktur. Kulak akarlarının atık ürünlerinin insan derisi üzerindeki olumsuz etkisi de unutulmamalıdır (alerjik duyarlılık mümkündür).

Bir kişi otodektozdan muzdarip olmasa bile, kulak akarlarının taşıyıcısı olabilir, bu nedenle kişisel hijyen, evcil hayvanların hijyeni kadar dikkatle izlenmelidir.

Hasta hayvanları tedavi etmenin yanı sıra, apartmanda ve kafeslerde kapsamlı bir dezenfeksiyon - daha doğrusu, akarisit tedavisi (bu, kendi başınıza yapılabilir veya bugün herhangi bir büyük şehirde çok sayıda olan haşere kontrol servisine başvurabilir) ).

Ek olarak, keneler doğrudan güneş ışığından ve yetersiz nemden hızla ölür, bu nedenle daireyi düzenli olarak havalandırmanız ve gerekirse mobilyaları güneşte "kızartma" önerilir.

Sıcak suyun parazitler üzerinde de olumsuz etkisi vardır, bu nedenle hasta bir hayvanın temas ettiği çarşafları, yatak takımlarını ve çeşitli dokuları kaynatmak tavsiye edilir.Hücreler akarisit preparatlarla muamele edilir (genel olarak, Dichlorvos, Raptor, Raid aerosolleri dahil olmak üzere hemen hemen her böcek öldürücü madde bu amaç için kullanılabilir veya bir sprey Get, Hangman, Xulat Micro, vb. şeklinde seyreltme ve püskürtme için konsantreler kullanılabilir. ). Dairede, döşemeli mobilyaların temizliğine ek olarak, genel bir temizlik yapmanız gerekir: tüm yüzeyleri deterjanla iyice yıkayın.

 

Bir hayvanın kulak akarlarını tedavi etme konusunda kişisel deneyiminiz varsa, incelemenizi bu sayfanın altına bıraktığınızdan emin olun. Sorunla başa çıkabildiniz mi, hangi aracı kullandınız, istediğiniz sonuca çabucak ulaşmayı başardınız mı - okuyucular herhangi bir bilgiyle ilgileneceklerdir.

 

İnsanlarda iyi bir otodektoz örneği

 

İlginç video: bir kedinin kulak kanalında yüksek büyütmede hareket eden kulak akarları